Od czasu do czasu zastanawiało mnie, dlaczego często po pracy byłam wypompowana psychicznie – choć moja praca to nie były kamieniołomy ani korpo wyścig. Albo świruję, gdy wiele spraw dzieje się naraz, notorycznie urywam się z imprez i nie cierpię spotkań na większą ilość osób niż 2, względnie 3 – ale te 3 czyli tłum, muszą mieć tę samą…no właśnie. WRAŻLIWOŚĆ.

 

„Są tacy ludzie, którzy widzą głębiej, czują mocniej i przeżywają bardziej” – ale czy to się opłaca?

 

Z pewnością każdy z Was na hasło człowiek wysoko wrażliwy  wytypuje którąś z tych cech: nieśmiałość, delikatność, introwertyzm, miękka faja jednym słowem. Tymczasem żadna z tych cech nie musi być w ogóle synonimem osoby wysoko wrażliwej!

Badaczka, Elaine Aron stwierdziła, że na świecie jest 20% ludzi wysoko wrażliwych (highly sensitive person) przy czym co 3. z tych osób to ekstrawertyk, który nie ma problemu z nieśmiałością!
Tylko, jak sprawdzić to, czy jesteś w tej grupie? Tak się składa, że słuchając audycji na ten temat, raz po raz stwierdzałam, że mówią o mnie. Może o Tobie też? Posłuchaj:
– Jesteś wyczulony na ból, działanie leków i kofeiny
– Masz bogate życie wewnętrzne
– Wychodzisz z siebie by nie popełnić błędów
– Nie lubisz gdy dzieje się zbyt wiele rzeczy naraz
– Nastroje innych ludzi wpływają na ciebie
– Unikasz brutalnych scen w filmach ?

 

Jeśli odnajdujesz się w którejś z tych opcji, jesteś osobą wysoko wrażliwą. Śmiać się czy płakać? – zapytasz.

Zdecydowanie….. cieszyć! Ale zanim pozwolimy sobie na radość z tego powodu, kilka smutniejszych faktów (co bardziej wrażliwym radzę przygotować chusteczki).

 

Chłopcy mają gorzej

 

Tak, tak….to jest dokładnie to, co myślisz: chłopcom wrażliwości społeczeństwo nie wybacza. Gdy od dziewczynek  raczej oczekuje się że będą okazywać to, co czują, z całym wachlarzem emocji, u chłopców w wieku 4-5 lat dochodzi do zablokowania wszystkich emocji z wyjątkiem…gniewu. Społeczeństwo jest w stanie zaakceptować u mężczyzny tylko gniew. A okazuje się, że noworodki płci męskiej są  bardziej emocjonalne niż te płci żeńskiej. Z czasem chłopców uczy się jednak tłumić wszystkie emocje.
I tu pojawia się problem. Bo emocji nie możemy tłumić wybiórczo – bo gdy zdecydujemy się tłumić wszystko, jak leci, tłumimy również radość, wdzięczność. I kończy się na tym, że żałośnie szukamy celu, znaczenia, stajemy się bezbronni. Jeśli staje się to powtarzalnym schematem, prowadzi do depresji i…otyłości.

 

Dlaczego nie lubimy być wrażliwi?

Bo życie nas dopada :- ) Bonnie Brown z uniwersytetu w Teksasie daje jasny powód:
Uśmierzamy wrażliwość, bo musimy sobie poradzić z twardą codziennością.
Ponadto, żyjemy w społeczeństwie propagującym wizerunek, że sukces  to bycie profesjonalnym, ale chłodnym i zdystansowanym. To promowanie wartości umysłu (racjonalizm) a nie serca (wrażliwość).

 

„Kto ma miękkie serce, musi mieć twardy tyłek”

 

Powiadają. A tymczasem:
Osoby wysoko wrażliwe więcej czują, widzą, doświadczają, są w stanie lepiej zrozumieć drugiego człowieka i zawsze szukają sensu w pracy, którą wykonują. Jako artyści potrafią >głębiej przetworzyć świat< i piękniej lub mocniej go przekazać. Nawet gdy wpadają w depresję, wychodzą z niej efektywniej, bo wyciągają właściwsze wnioski, trzeźwiej niż ktokolwiek inny potrafią –paradoksalnie – ocenić rzeczywistość.  Mają większą inteligencję emocjonalną, bardziej wyczuwają innych ludzi, mają życie wewnętrzne pełne barw , sami potrafią stwarzać dla siebie możliwości. Nie potrafią też żyć wbrew sobie i bardzo szybko dążą do takiego życia, jakie jest w zgodzie z ich…. wrażliwością, podczas gdy osoby mniej wrażliwe potrafią latami tkwić w nieudanych związkach, pracy, relacjach.

 

Męcząca wrażliwość

 

Wysoka wrażliwość ma też swoje niechciane strony; roztrząsanie błędów przeszłości, efekt zawiedzenia się na kolejnych osobach, niezrozumienie ze strony innych ludzi.

 

Rady dla wrażliwców

 

 

Jeden z polskich psychologów radzi m.in. by  jeszcze raz powrócić do tych roztrząsanych sytuacji w przeszłości, gdy kogoś zawiodłeś, gdy coś się nie udało z innym nastawieniem: byłeś poddany zbyt wielu bodźcom.
To bardzo uwalniające dla takich osób jak ja: brałam sobie wiele rzeczy na głowę, „bo przecież ludzie tak żyją, tak mają na co dzień” a potem gryzłam z nerwów palce uświadamiając sobie, że z tych  5 rzeczy to jak jedną zrobię to będzie cud i dość! Gdy z tych 4 siłą rzeczy rezygnowałam, zawsze byłam zła na siebie, obwiniając się o bycie miękką fają i zastanawiałam się, o co chodzi?! Przecież: podejmuję w życiu ryzyko, idę jak przecinak, nie obchodzi mnie opinia innych ludzi, więc mnie nic nie stopuje…poza mną samą. Tam w środku coś wołało: Ty już masz dość,  zregeneruj się, potrzebujesz pobyć inaczej.
Tylko jak tak drastycznie się przestawić, w tak drastycznym świecie?

 

Rada 2. Przestań żyć tak, jakbyś nie był wrażliwy. Zaakceptuj to, że częściej potrzebujesz się wyłączyć, że ruszają Cię sprawy, które nie ruszają innych ludzi. To bardzo dobrze! Bo możesz w ten sposób zrobić coś naprawdę dobrego dla świata!

 

Rada 3. Pozwól się widzieć jako osoba wrażliwa. Nie ukrywaj tego. Taki jesteś. Tak jak inni ludzie ukrywają lub nie, swoje lenistwo, niepohamowany apetyt, swoją wartość, optymizm – Ty jesteś wrażliwy/a i to Twoja dobra cecha – niezależnie od płci.

 

Rada 4. Zatrzymuj się w swoim życiu by okazać….wdzięczność . Bo bycie tak wrażliwym oznacza, że naprawdę żyjesz.

 

Rada 5. Pozwól sobie kochać całym sercem, niezależnie od efektu.

 

I moja osobista rada: Wybierz sobie na życiowego partnera osobę o podobnej wrażliwości jak Twoja. Mimo różnicy płci będziecie się rozumieć w pół zdania i nie będziecie się wzajemnie posądzać o brak zrozumienia, o to, że on nie chce, nie potrafi rozmawiać, że ona robi focha, że inaczej wyobrażacie sobie to czy tamto. Mieć podobną wrażliwość to jakby mieć jedną duszę.

 

Rada 6. Pracuj nad swoim poczuciem własnej wartości, bo nasza kultura nie docenia wrażliwości.

Rada 7. Koniecznie sięgnij po TEN blog! 

A Ty, doceniasz?